Kim jesteśmy
Współpraca
Programy
Konkursy
Baza wiedzy
Nowością wśród naszych propozycji na Miesiąc Różnorodności są weekendowe przeglądy filmów o tematyce związanej z Diversity & Inclusion. Aby zdobyć wirtualne bilety, należy jedynie wpisać adres e-mail w formularzu, który znajdziecie poniżej.
Filmy będzie można oglądać w 3 majowe weekendy.
Festiwal Filmów Odpowiedzialnych „17 Celów” to projekt Fundacji Res Severa. Jego głównym celem jest upowszechnienie wiedzy na temat CSR, Agendy 2030 i SDGs.
Przegląd Filmów o Różnorodności to wybór najciekawszych filmów związanych z tematem D&I zgłoszonych w ciągu 5 lat trwania Festiwalu „17 Celów”. Prezentowane filmy zostały podzielone na 5 bloków tematycznych, gdzie znaleźć można zarówno inspiracje, jak i diagnozę problemów aktualnych nie tylko w Polsce.
Aby przejść do danego filmu, kliknij w jego tytuł. Wszystkie filmy znajdziesz także na specjalnej playliście dostępnej tutaj >>
Fundacja Fundusz Współpracy
Film zgłoszony na V FFO 2020
Czy istnieją standardy równości szans kobiet i mężczyzn w naszym codzienny życiu? A jak jest w miejscu pracy? Czy równość w biznesie jest mrzonką, modą czy realną potrzebą, celem do którego warto dążyć? Czy płeć ma znaczenie w biznesie? Film Równi w pracy – czy na pewno? Powstał w ramach projektu Równość szans w biznesie. Jego ideą jest zwrócenie społecznej uwagi na istotę zjawiska (nie)równości szans kobiet i mężczyzn w różnych dziedzinach życia, w tym dostępie do zatrudnienia, rozwoju kariery, godzenia życia zawodowego i prywatnego.
Fundacja im. Stefana Batorego
Film zgłoszony na II FFO 2017
Sygnalista (ang. whisteblower) to osoba, która z uwagi na posiadane informacje dokonuje zgłoszenia zauważonych nieprawidłowości. Status sygnalisty uzyska osoba, która dokonuje zgłoszenia różnego rodzaju nieprawidłowości, które powinny mieć oparcie w faktach, a które stanowić mogą działania lub zaniechania niezgodne z prawem a przez to, w interesie publicznym jest, aby w odpowiedni sposób identyfikować i wykrywać takie zachowania a także przeciwdziałać im na przyszłość.
ERGO Hestia
Brązowa Tarcza (ex aequo)
Jesteśmy różni, ale przede wszystkim jesteśmy równi. I jesteśmy dla siebie inspiracją. Wspólnie tworzymy wspólnotę –rodzinną, lokalną, ale też firmową.
ENEA Operator Sp. z o.o.
Film zgłoszony na IV FFO 2019
Pracownik Enei Operator w wyniku choroby stracił nogę. Potrzebna była proteza. Pan Dariusz nie dysponował odpowiednią kwotą. Na pomoc ruszyli pracownicy spółki Enea Operator z całej Grupy Enea. Brakującą kwotę uzupełniła Fundacja Enea. Dzięki staraniom pan Dariusz może poruszać się samodzielnie i wierzy, że wróci do pracy. A spółka na niego czeka.
Capgemini Poland | Krakow
Capgemini Polska wspiera zatrudnienie osób niepełnosprawnych i wprowadza adaptacje miejsca pracy. Poznajcie historię Kamili, która zajmuje się audytem. Jak wygląda dzień pracy osoby niewidomej? Jak porusza się po biurze? Jak korzysta z komputera?
Fundacja Aktywizacja
Kiedy pada hasło „zatrudnienie pracownika z niepełnosprawnością”, pierwszą reakcją może być obawa i lęk przed nieznanym. Współpraca z osobą niepełnosprawną przynosi pracodawcy jednak wiele korzyści.
Grupa Animacji Społecznej „Rezerwat”
Film zgłoszony na II FFO 2017 Złota Tarcza
Jesteśmy grupą młodych ludzi dla których los dzieciaków spędzających swój czas na ulicy nie jest obojętny. Jesteśmy animatorami walczącymi z uliczną nudą i proponującymi naszym podopiecznym inne, często oryginalne i nowatorskie formy spędzania wolnego czasu. Zaprzyjaźniamy się z tymi dzieciakami, które z różnych względów są defaworyzowane przez innych dorosłych obecnych w ich życiu – przez nauczycieli, pedagogów, wychowawców, sąsiadów, służby porządkowe.Jesteśmy pedagogami ulicy czyli osobami, które postanowiły wyjść na ulicę w poszukiwaniu zagubionych często dzieciaków.
Dobra Spółdzielnia Socjalna
Film zgłoszony na III FFO 2018
Jesteśmy pierwszym przedsiębiorstwem ekonomii społecznej zatrudniającym i wspierającym osoby z niepełnosprawnością intelektualną w Poznaniu. Tworzymy pierwszą Kawiarnię Społeczną – Dobra Kawiarnia w naszym mieście! Oferowane usługi gastronomiczne, w naszym przypadku mają również niebagatelny wydźwięk społeczny, gdyż pozwalają lokalnej społeczności na „oswajanie” się z obecnością w przestrzeni publicznej, osób z niepełnosprawnością intelektualną i odbieraniem ich jako pełnoprawnych uczestników życia codziennego.
Volkswagen Motor Polska
Film zgłoszony na V FFO 2020 Brązowa Tarcza (ex aequo)
Akcję Respect! zapoczątkowano w Volkswagen Motor Polska w 2013 roku. Jej celem jest propagowanie wzajemnego szacunku i tolerancji. W ramach programu zaplanowano różnorodne przedsięwzięcia: kampanię informacyjną, konkursy oraz otwarte prelekcje eks-pertów. Przedsięwzięcie to spowodowało zwiększenie się świadomości pracowników na tematy dyskryminowania innych ze względu na ich religię, status społeczny, płeć, poglądy czy orientację seksualną. Więcej osób zaczęło zwracać uwagę na niewłaściwe zachowania kolegów i je korygować, przez co wzrosła satysfakcja z pracy i poprawiła się atmosfera. Wielu pracowników nosi koszulki z logo Respect! W przyszłości planowane są nowe kampanie informacyjne oraz szkolenia z ekspertami. Kampania obejmie również szkoły, z którymi współpracuje firma.
Fundacja Instytut Odpowiedzialności Złota Tarcza I FFO 2016
Filmowa interpretacja słynnej piosenki Czesława Niemena ukazuje stolicę oczami obcokrajowców. Pojawia się w nim m.in. prezenterka telewizyjna Omena Mensah i wolontariuszka z Hiszpanii, Miriam
del Hoyo. Piosenkę wykonał senegalski muzyk i kompozytor Pako Sarr, który wystąpił w klipie wraz z zespołem. Autorem scenariusza jest 14-letni Teo Grynberg, który wygrał konkurs „Młodzi o Warszawie”. W konkursie wzięli udział młodzi ludzie z warszawskich uczelni, szkół gimnazjalnych oraz ponadgimnazjalnych. Warunkiem konkursu, było stworzenie scenariusza o edukacyjnym charakterze i który będzie promował stolicę. Spośród 200 zgłoszeń, jury wybrało 25 najlepszych pomysłów na scenariusz. Do finału przeszły trzy produkcje: „Warszawski Sen”, „Spotkajmy się w Warszawie” oraz „Poświęć Warszawie trochę czasu”. Film promujący Warszawę zrealizowała Fundacja Instytut Innowacji.
Każdego dnia co minutę 500 godzin materiału filmowego jest przesyłanych na YouTube, 450 000 tweetów jest publikowanych na Twitterze, a 2,5 miliona postów na Facebooku. Jego współzałożyciel Mark Zuckerberg obiecał kiedyś, że Facebook będzie bez ograniczeń dzielić się wszystkim z każdym, ale okazało się, że jest zupełnie inaczej. Internet nie jest wcale tak neutralny, demokratyczny i wolny, jak się nam z pozoru wydaje.
„Czyściciele internetu” przedstawiają kulisy, skutki i ofiary internetowej cenzury, która w dużej mierze zarządzana jest w krajach Trzeciego Świata. Film śledzi pięciu spośród tysięcy outsourcingowanych przez Dolinę Krzemową „cyfrowych śmieciarzy”, których praca polega na usuwaniu „nieodpowiednich” treści z internetu. Przeciętny „czyściciel” musi codziennie obejrzeć i ocenić tysiące obrazów i nagrań, co pozostawia trwały ślad na ich psychice.
Kto decyduje o tym, dlaczego jedne zdjęcia mogą pojawić się w sieci, a inne nie? Dlaczego usunięto satyryczne zdjęcie Donalda Trumpa, a jego artystce zamknięto fejsbukowe konto? Jak to możliwe, że Facebook czy Instagram mają dziś taką władzę, o jakiej do tej pory większość państw mogłaby tylko pomarzyć? Film szuka odpowiedzi na te pytania z czołowymi ekspertami w zakresie wolności słowa w internecie: Davidem Kayem, korespondentem ONZ i Sarah T. Roberts, profesorką na UCLA oraz ekspertką w zakresie komercyjnego moderowania treści online.
Zobacz zwiastun >>
Bellingcat to pierwszy w historii obywatelski internetowy serwis śledczy zajmujący się ujawnianiem prawdy o współczesnych zagadkowych sprawach – od katastrofy katastrofy lotu Malaysia Airlines 17 po tajemnicze zatrucie Siergieja Skripala, rosyjskiego szpiega w Wielkiej Brytanii. Cywilna grupa dochodzeniowa powstała w 2014 roku z inicjatywy blogera Eliota Higginsa, a następnie rozszerzyła swój zasięg o międzynarodową sieć badaczy, którzy analizują konflikty i wystawiają informacyjne agencje i rządy na próbę.
Skutecznie wykorzystują wiedzę na temat mediów społecznościowych, technik rekonstrukcji, analiz audio i innych nowoczesnych cyfrowych metod badawczych oraz crowdsourcingu, dzięki czemu okazują się szybsi, skuteczniejsi i bardziej innowacyjni od tradycyjnego dziennikarstwa śledczego. Film pokazuje, jak działa Bellingcat i dlaczego zyskuje tak znaczący status jako źródło informacji.
Reżyser przeprowadził wywiady z członkami grupy w Niemczech, Holandii, Finlandii i Stanach Zjednoczonych. Pokazał ich bieżące badania, jak również głośne sprawy, o których już informowali. W czasach, gdy rządy rozpowszechniają fake newsy, by wywołać zamieszanie i niepewność, coraz trudniej jest znaleźć prawdę. I to właśnie uprawiana masowo propaganda, która ją zastępuje, napędza Bellingcat. Czy dziś można jeszcze komukolwiek wierzyć? Sukces Bellingcata pokazuje, jak zmienia się nasz świat w obliczu nowych technologii i mediów społecznościowych, gdy rządy coraz częściej tracą wiarygodność, a tradycyjne gazety zmniejszają się zarówno pod względem znaczenia, jak i zasięgu.
Phyllis Lambert, Blanche Lemco van Ginkel, Cornelia Hahn Oberlander oraz Denise Scott Brown to inspirujące kobiety-pionierki, które kształtowały myślenie o współczesnej urbanistyce: architektki, planistki, pedagożki, kuratorki oraz aktywistki, współpracujące z największymi nazwiskami architektury, jak Mies van der Rohe, Le Corbusier, Louis Kahn czy Robert Venturi. Projektowały w Ameryce Północnej i Europie. Każda z nich jest nadal aktywna, choć średnia wieku tych pań to 90 lat! Wciąż łączy je podobna wizja nowoczesnego miasta, w pełni zintegrowanego z przyrodą i człowiekiem. Phyllis Lambert stoi za konstrukcją wieżowca Seagram Building w Nowym Jorku i była fundatorką Canadian Centre for Architecture and Heritage w Montrealu. Dzięki wysiłkom Blanche Lemco van Ginkel i jej męża udało się ochronić starą cześć Monrealu przed budową autostrady. Cornelia Hahn Oberlander znalazła nowy sposób wykorzystania miejskich zielonych przestrzeni, a także zielonych dachów w kilku metropoliach. Z kolei Denise Scott Brown wraz z mężem Robertem Venturim zrewolucjonizowali myślenie o współczesnej architekturze i miejskim dziedzictwie. Te kobiety łączy jedno: wizja miasta inkluzyjnego i otwartego na potrzeby człowieka.
Thierry od ponad roku nie ma pracy. Gdy zwolniono go z fabryki, postanowił poszukać jej gdzie indziej. Całymi dniami uczestniczy w warsztatach w centrach kwalifikacji, gdzie instruktorzy uczą, jak zrobić odpowiednie wrażenie na pracodawcach. Wieczorami stara się być dobrym mężem i ojcem. Jego życie staje się pasmem niekończących się negocjacji: w banku w sprawie kredytu, z agencjami rekrutującymi pracowników czy w sprawie sprzedaży przyczepy kempingowej. Wszystko się zmienia, gdy Thierry dostaje pracę jako ochroniarz w supermarkecie. Społeczny realizm zostaje zastąpiony współczesnym moralitetem. Odtąd mężczyzna musi dbać o bezpieczeństwo interesów szefów podobnych do tych, którzy wcześniej wyrzucili go z pracy. Ma za zadanie wyłapywać sprawców oszustw i kradzieży zarówno wśród klientów, jak i pracowników. Uczestniczy w przesłuchaniach osób, które sam złapał na gorącym uczynku. Jedną z nich jest starszy człowiek, który ukradł kawałek mięsa. Okazuje się, że nie ma pieniędzy – ani przy sobie, ani w domu, nie ma też żadnego znajomego, do którego mógłby zadzwonić. Kolejne zdarzenia z innymi pracownikami sklepu skłaniają go do buntu.